De Verenigde Naties hebben 2022 uitgeroepen tot het Internationale Jaar van het Glas.Cooper Hewitt viert de gelegenheid met een jaarlange reeks posts gericht op het medium glas en museumconservering.
Dit bericht richt zich op twee verschillende technologieën die worden gebruikt om glazen tafelgerei te vormen en te versieren: geslepen versus geperst glas.De beker is gemaakt van geperst glas, terwijl de schaal is gesneden om het glinsterende oppervlak te creëren.Hoewel beide items transparant en rijkelijk versierd zijn, zouden hun fabricage en kosten aanzienlijk verschillen.In het begin van de 19e eeuw, toen de kom op voet werd gemaakt, betekende de kosten en het kunstenaarschap die nodig waren om zo'n sierlijk stuk te vervaardigen, dat het niet algemeen betaalbaar was.Bekwame glasbewerkers creëerden het geometrische oppervlak door het glas te snijden - een tijdrovend proces.Eerst blies een glasblazer de blanco - de onversierde glazen vorm.Het stuk werd vervolgens overgedragen aan een ambachtsman die het patroon ontwierp dat in het glas moest worden gesneden.Het ontwerp werd geschetst voordat het stuk werd overhandigd aan een verwerker, die het glas sneed met draaiende wielen van metaal of steen bedekt met schurende pasta's om het gewenste patroon te produceren.Ten slotte heeft een polijstmachine het stuk afgewerkt, waardoor het een schitterende glans kreeg.
De beker daarentegen werd niet gesneden maar in een mal geperst om het swag- en kwastjespatroon te creëren, dat in de volksmond bekend werd als de Lincoln Drape (het ontwerp, gemaakt na de dood van president Abraham Lincoln, deed zogenaamd denken aan de draperie die zijn kist versierde). en lijkwagen).De perstechniek werd in 1826 in de Verenigde Staten gepatenteerd en zorgde voor een ware revolutie in de glasproductie.Geperst glas wordt geproduceerd door gesmolten glas in een vorm te gieten en vervolgens een machine te gebruiken om het materiaal in de vorm te duwen of te persen.Stukken die op deze manier zijn gemaakt, zijn gemakkelijk te herkennen aan het gladde binnenoppervlak van hun vaten (aangezien de mal alleen het buitenste glasoppervlak raakt) en chill marks, dit zijn kleine rimpelingen die ontstaan wanneer het hete glas in de koude metalen mal wordt gedrukt.Om koude plekken in vroeg geperste stukken te maskeren, werden vaak kanten patroonontwerpen gebruikt om de achtergrond te versieren.Naarmate deze perstechniek steeds populairder werd, ontwikkelden glasfabrikanten nieuwe glasformuleringen om beter aan te sluiten bij de eisen van het proces.
De efficiëntie waarmee geperst glas werd vervaardigd, had invloed op zowel de markt voor glaswerk als op de soorten voedsel die mensen consumeerden en hoe deze voedingsmiddelen werden gepresenteerd.Zo werden zoutvaatjes (kleine schaaltjes om zout op de eettafel te serveren) steeds populairder, net als bleekselderijvaasjes.Selderij werd zeer gewaardeerd aan de tafel van een rijke Victoriaanse familie.Sierlijk glaswerk bleef een statussymbool, maar persglas bood een meer betaalbare, toegankelijke manier om een stijlvol huishouden te creëren voor een breder scala aan consumenten.De glasindustrie in de Verenigde Staten bloeide in de loop van de late 19e eeuw, als gevolg van productie-innovaties die in hoge mate hebben bijgedragen aan de bredere beschikbaarheid en de geschiedenis van decoratief functioneel glaswerk.Net als bij andere gespecialiseerde productietechnieken is persglas zeer gewild bij verzamelaars van historisch glas.
Posttijd: 20 september 2022